= the monkey trail
02/12/2015
= laboratorio reforestando
02/02/2015
Este es otro capítulo del gerundio de reforestar. Y Reforestando es el gerundio de renacer visualmente, con la única ambición de renacer espacios. Renacer espacios es transformar espacios, y Reforestando es integración mediante transformación. Es una búsqueda de vida a través de la adaptación. Reforestando transforma a la vida espacios abandonados visualmente, contrarrestando alguno de entre tantos otros desajustes visuales de los que formamos parte. Es renacimiento con conciencia de lo circundante al que se pertenece en el instante presente. Es avance, constante de renacer y renacer.
Reforestando es la transformación que se produce reconquistando visualmente el paisaje perdido, aquel obstaculizado por alguna creación artificial olvidada y abandonada en medio del entorno natural. Una búsqueda de solucionar el fuera de lugar, que creaba conflicto. Invisibilizando problemas. Y renacer reforestando donde, en definitiva, ya no había vida.
Reforestando ha nacido en primavera de 2014, contagiado por esa fuerza de crecimiento sin límites. Ha pasado un año renaciendo, transformando e integrando olvidos, abandonos y otras construcciones artificiales allí donde las condiciones lo permitieron a lo largo y ancho de la Península Ibérica y Baleares.
En esta temporada 2015, Reforestando continuará renaciendo. Ahora está germinando en la Ribeira Sacra (Galicia), Reforestando en la Ribeira Sacra es un proyecto financiado por Ayudas de Creación Injuve.
Este é outro capítulo do xerundio de reforestar. E reforestando é o xerundio de renacer visualmente, coa única ambición de renacer espazos. Renacer espazos é transformar espazos, e reforestando é integración mediante transformación. É búsqueda de vida a través da adaptación. Reforestando transforma á vida espazos esquecidos visualmente, contrarrestando algún de entre tantos outros desaxustes visuais dos que formamos parte. É renacemento con conciencia do circundante ao que se pertence no instante presente. É avance, constante, de renacer e renacer.
Reforestando é a transformación producida ao reconquistar visualmente a paisaxe perdida, aquel obstaculizado por algunha creación artificial esquecida e abandonada no entorno natural. Unha búsqueda de solucionar o fora de lugar, que creaba un conflicto. Invisibilizando problemas. E renacer reforestando onde, ao fin, non había vida algunha.
Reforestando naceu en primaveira de 2014, contaxiado por esa forza de crecemento sen límites. Transcurriu o ano, renacendo, transformando e integrando esquecementos, abandonos e outras construccións artificiais alí onde as condicións o permitiron ao longo e ancho da Península Iberica e Baleares.
Nesta temporada 2015, Reforestando continuará renacendo. Agora está a xerminar na Ribeira Sacra (Galicia), Reforestando na Ribeira Sacra é un proxecto financiado polas “Ayudas de Creación INJUVE”.
doaoa está en el laboratorio organizando semillas / reforestando en la Ribeira Sacra
doaoa está no laboratorio preparando o terreno / reforestando na Ribeira Sacra
…
= rareza, belleza, naturaleza
24/11/2014
estudio de movimiento / boceto / proceso / salamanca / 2014
morfologia foliar / hedera / licencias estilísticas / archivando / inclasificables / muestras para estudio
muestras para estudio / silvestres-de jardin/ autoctonas-semiparasitas / peninsula iberica y baleares
bocetos a posteriori / tormentas que avanzan alegremente / 2014
de vuelta en el laboratorio / organizando y/o inclasificables / muestras para estudio / morfologia foliar
…
= explorando km 0-4
04/07/2014
= mientras reforestando
08/06/2014
= reforestaciones de interior
05/06/2014
= reforestando
03/06/2014
= ver mais unha vez O Bosquexo do Mundo
15/03/2014
= refrescando a benvida
07/03/2014
lavando o universo nos preparativos da montaxe da exposición O bosquexo do mundo , na Fundación Luís Seoane os próximos meses. Inauguración o 13 de marzo.
…
= olhar aos olhos ( opción 1 de ∞ )
28/12/2013
olhar aos olhos, autoconversa está explorando , investigando, experimentando, cortando y pegando, borrando, rectificando, ensayando, esperando, … aunque en realidad no quiere mas que vibrar. Y bueno, además de vibrar quiere compartir esa vibración…
Cree que para ello debe ser un lugar libre. Reuniendo condiciones por y para la observación y libre percepción, con intenciones de no importa ni tiempo ni espacio. Por eso desligado de implicaciones territoriales, nómada; un espacio donde el desorden temporal no altere el producto. Donde los minutos vayan libremente a mas o menos de 60xhora. Pretende conversar con el micro y el macro, de tu a tú. Y medirse con una escala que se muerde la cola.
en este momento olhar aos olhos es un espacio-ficción móvil, dentro del cual se puede observar un cielo ficticio como la realidad misma; Es un espacio donde estar en horizontal; donde abrir los ojos (sentidos), para ver (percibir) todo lo allá a lo que se quiera mirar (percibir), con cuantos ojos abiertos o cerrados (sentidos) se quiera ver (percibir) y donde hasta la desobservación consciente y toda sinestesia son igualmente válidas.
Es un experimento de instalación interactiva, en el que tanto pesan las estructuras que dan el cobijo, como las vibraciones que contienen. Al fin y al cabo no se sabe quien sostiene a quien. Los observadores son tan bienvenidos como necesarios y co-protagonistas del sistema en estado de investigacion constante, en esta búsqueda de un espacio-tiempo vibrable.
Está vagamundeando y a modo de parentesis en tres dimensiones, se irá instalando (temporalmente) en aquellos espacios en los que de uno u otro modo sea bienvenida.
olhar aos olhos, autoconversa is about exploring, investigating, experimenting, cutting and pasting, erasing, correcting, rehearsing, waiting… Even thought the only thing it really wants to do is vibrate. And, what is more, it wants to share this (these) vibration (s)…
For doing so it must be set up in a free space. Satisfying the conditions required for the observation and free perception, centring its intentions on free space & time. So it unchains itself from territorial implications; a nomad; a space in which a temporary chaos doesn’t alter the product. A place where the minutes fly freely at a pace of 60/hour, more or less. It seeks to dialogue both with the micro and the macro, one on one. And to measure itself with a scale that bites its own tale.
At present, olhar aos olhos is a moving fiction-space, in which one can observe a fictitious sky as if it were as real as life; it’s a space to be horizontal; a space to open your eyes (senses) and see (perceive) everything through what you want to see (perceive), with as many open or closed eyes (senses) you want to see with (perceive). Here both are valid: a conscientious deobservation or any form of synaesthesia, This is an interactive installation experiment where the structures that provide shelter, matter as much as the vibrations they embrace. In the end, it is unknown who supports who. Observers are welcome and needed in this search of a vibrant space and time, as they also become the main characters of the system: it is a state of constant investigation.